t J 17 De handeling draait zich om een voorwerp, dat in vele geschiedenissen uit den ouden en nieuweren tijd een eerste rol gespeeld heeft: een damesportret. Na het hierboven gezegde, zal het zeker onnoodig zijn te vermelden, dat hier van geen liefdesdrama sprake zal zijn. Geen gelukkig minnaar valt door den dolk van een' naijverig collega, geen onderschepte brieventrouwelooze bedienden of afgeluisterde ge sprekken niets dan een schuldeloos misverstand met vreedzamen afloop. Half twee! Geeuwend draaide Willem Keste zich in zijn ge- makkelijken zetel om. Hij wierp een' slaperigen blik op de brandend heete straat buitenom daarna zijn oog te laten gaan over de gezellige koele huiskamer, waar Mevrouw bezig was de laatste sporen van het tweede ontbijt te doen verdwijnen. Willem Keste was cadet en de huiskamer was het grootste vertrek van een net ingericht bovenhuisgelegen in een der Indische buurten van 's Gravenhage. Het gelaat van onzen vriend toonde duidelijk aan dat hij geenszins het voornemen had, vooreerst zijn' zetel te verlaten. Het zag er buiten dan ook lang niet aanlokkelijk uit. Het was een warme Augustusdag en de lieve zon had vrij spel in de eenzame straat, waar geen boom aanwezig wasom den vermoeiden wandelaar eenige schaduw en koelte te verschaffen. Alles zag er even moedeloos en verschroeid uit: zelfs de arme straatmusschen zaten versuft op de daken 2

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1892 | | pagina 171