<8
36
menteele stemming in het gezelschap en kwam men
met hartsgeheimen voor den dag. A. beweerde, dol
verliefd te zijn op een meisje, dat hij een paar dagen
geleden, de Hemel weet waar, gezien had en dat
hem had aangekeken met een paar oogen neen
maar weetje om te stelen. B. riep, dat alles maar
gekheid was en dat hij liever dit en dat deed, voor
hij zich zulk een blok aan 't been bondof ze moest
schatrijk zijn. Kortom, ieder trachtte op zijne manier
interessant te zijn en een rol te spelen. Men was het
over 't algemeen niet eens en het geschreeuw begon
van voren af aan.
Twee personen hielden zich vrij kalm. Dit waren
de gastheer, die de honneurs naar behooren bleef
waarnemenen Halmdie zich in geen debat mengde
omdat hij van die dingen geen verstand had, maar
zijn troost zocht in de geestrijke dranken, die de
Zwarte hem met kwistige hand inschonk. Na eenigen
tijd zat onze Petrus dan ook met een glimmend voor
hoofd en starende oogen in zijn stoel, terwijl de
anderen elkander aanstieten en toefluisterden dat Halm
«hem om kreeg."
Daar stond een van de aanwezigen op en vloog
naar de piano. Een welbekend wijsje werd aange
heven. Nieuwe toasten, telkens opnieuw gevulde
glazenEen dronk op de lieve Haagsche meisjes
lang zullen ze levenEn door een nevel van rook
werd Van Mohren Halm gewaar, die de algemeene
geestdrift volstrekt niet scheen te deelenmaar met
een benauwd gezicht op de klok zag. Tusschen Jan
en Halm had altijd eene gespannen verhouding bestaan