J
WEDERZIEN.
Mount Stamat.
troostvol woord bij bange scheiding
Zoo zalig voor 't bevriend gemoed
Dat als een engel der bevrijding,
Het leed bij 't afscheid weer verzoet.
Als we op den kruisweg van het leven
U hand en mond tot afscheid biên,
Hoewel we bij dat denkbeeld beven,
Wij zeggen zacht: »Tot wederzien!"
0 woord! dat bittre smarte lenigt,
Gij zijt voor het beminnend hart
Een droom, die ons nu eens vereenigt,
En dan weer krimpen doet van smart.
Hier wijst de dood op kerkhofsteenen
Daar scheidt ons 'tlot, hoe lang misschien?
Voor eeuwig? Ach! ofschoon we weenen,
Snikt onze stem: »Tot wederzien!"