t
J
113
bedrevenheid, die zij aan den dag legde, de eenvoud
in woord en gebaar. Wat moest hij uit dit alles
besluiten? Hij kon geen bepaalden naam aan die ge
waarwordingen gevenwelke zich na elk bezoek her
haalden. Er vormde zich een mengsel van tegenstrijdige
aandoeningen: een gevoel van zonnige lente, door
Anna's beeld te voorschijn geroepen, en tevens zekere
onrust en ontevredenheid, dat hij niet scherp bepalen
kon, wat hem vervulde, en dat zijn krachtige wil hier
niet sterk genoeg bleek om te zegevieren. De dagen
gingen voorbijen Richard bleef voortgaan zijn eigen
gemoedstoestand te analyseeren en dien, zooals hij in
dergelijke gevallen te werk ging, als een vraagstuk
te beschouwenzonder dat hij tot een bevredigende
oplossing kwam. Vele uren bracht hij op Rustoord
door, en werd er langzamerhand, evenals Frits, be
schouwd als een huisgenootdie in- en uitloopen kon
wanneer hij wilde. En steeds wekte Anna's tegen
woordigheid dezelfde gewaarwordingen in hem op
zonder dat hij tot een beslissing komen kon. Onweer
staanbare machten trokken hem naar Rustoord, en
toch maakte elk bezoek hem zwaarmoediger, tot de
schaduw bijna niet van zijn gelaat week.
Eenzaam zat Anna voor het open venster. De maan
stond hoog aan den hemelgeen geluid brak de nachte
lijke stilte, doch de slaap look nog de oogen niet der
schoone droomster, die peinzend voor zich uit staarde.
«Valt nu de strijd reeds zoo hard!" sprak zij tot
zichzelf. «Regionen nu zulke zware beproevingen al!
IV.
8