J
121
ik zal streven, zonder ooit bevredigd te worden, en
niettemin bij dat alles rust zien te vinden. Ik wil
leeren in Anna's nabijheid te leven, zonder naar meer
dan eenvoudige vriendschap te verlangenmoge ik
daartoe de kracht vinden!"
Ongelukkige AnnaMedelijden werd haar nauwelijks
waardig gekeurd, al haar streven onder één woord:
grillen, samengevat. Aldus was zij geoordeeld zonder
gehoord te zijn.
VI.
In Anna's gemoed was het dien avond niet minder
stormachtig. Toen Richard verdwenen was, gaf zij
haar gemoed in een tranenvloed lucht. Een gevoel
van medelijden voor den ongelukkigen man kon zij
niet onderdrukkenmaar de trotsoverwonnen te
hebbenhield haar staandeal wist zijdat Richard
haar verachten moest.
Zoo ging een week voorbij gedurende welke Richard
zich niet op Rustoord vertoonde, en die een foltering
voor Anna was geweest. Honderdmaal had zij behoefte
gehad om naar Richard te snellen en haar hart uit te
storten doch zij wist, dat hun levenspaden voor
eeuwig naast elkaar voort moesten gaanzonder elkaar
ooit te kruisen. Zij had de taak eenmaal op zich
genomen zij wilde er voor strijden en lijden. En
al kostte het oneindige inspanning om niet alles aan
Richard te zeggen, om hem niet te smeeken, haar te
willen vergeven haar trots hield haar staande. Ze
wistdat door één oogenblik toe te gevenzij over
wonnen zou zijn en daartegen kwam haar binnenste in
