146
te zienlachte haar zeer toemaar aan de andere zijde
bekroop haar de vrees, dat, hoe meer ze zich aan
zijn omgeving zou wennen, zij deze niet meer zou
kunnen missenwanneer het eenmaal mocht gebeuren
dat er een groote verandering in de toestanden kwam.
Maar in hoofdzaak was ze blij, den Haag te kunnen
verlatenen wel voornamelijk om de hinderlijke opmer
kingen harer kennissen. De voortdurende nabijheid
van haar satelliet was niet onopgemerkt gebleven, en
bracht haar soms in pijnlijke gevallen.
Emilie en George gingen trouwenen Mevrouw
wilde opzettelijk de bruidsdagen buiten doorbrengen
omdat te veel drukte haar te vermoeiend zou zijn, en
zij hierdoor de komst van een overvloed van bruilofts-
vierenden kon vermijden.
Den eersten avond na haar aankomst dwaalde Florence
door de Dalbeeker bosschenoude plekjes opzoekend
genietend van den prachtigen avond, een der eerste
in het seizoen. Ze was moe van de reis, juffrouw
Yan Weezei zou haar koffers wel ontpakkenen nu
dwaalde zedoelloos en toch met zekere spanning
als hij eens toevallig het kon toch zijn Daar
liep iemand voor haar uit, met een boek in de hand;
hij las niet, maar ging peinzend, met gebogen hoofd,
voort. Zij giste niet langhet was Max. 't Was of
haar hart 'thaar voorzegd had. Ze versnelde haar
schreden ten Hagen zag omen beiden kleurden
het was zoo onverwacht
Florence's oogen schitterdenen ze drukte zijn hand
krachtig: »Dag Max, hoe gaat het je! Wat hebben
we elkaar in langen tijd niet gezien
