CLXX1I
bewezentoen opnieuw een pijnlijke tijding de ronde
moest doen: Van Walcheren, die tot herstel van zijn
gezondheid eenigen tijd in Kreuznach had doorgebracht
had na een moedig lijden de worsteling tegen de steeds
veld winnende ziekte moeten opgeven.
En wreed had de dood het tijdstip gekozen: onzen
makker wegrukkende in die gelukkige periodedat
de voorbereiding tot zijn officiersloopbaan voleindigd
was, ten minste grootendeelszijn benoeming wachtte
nog slechts op het practisch gedeelte van het examen
dat hij na zijn herstel hoopte af te leggen.
Zoo zag hij dus henmet wie hij gezamenlijk
gewerkt en gestreefd hadhet eerste doel op hun
reize bereiken en vol vertrouwen de toekomst tegemoet
gaan en dit moet het scheiden dubbel zwaar hebben
gemaakt.
Mogen die laatste oogenblikken hem eenigszins ver
zacht zijn geworden door de gedachte, dat hij met
tevredenheid kon terugzien op wat achter hem lag,
dat hij tegenover zijn ouders en hen, die boven hem
gesteld waren, steeds zijn plicht gedaan had, en niets
dan zijn plicht dan zal hij het einde rustig hebben
zien naderen.
Zoo zij het!
J.