t
J
CLXXXI
Omstreeks dezen tijd kregen de tegenstanders van
Balmaceda een onschatbaren bondgenoot in den persoon
van den voormaligen Kapitein der Pruisische Artillerie
Bernard Emil Körner.
Aan zijne uitstekende bekwaamheden was het voor
namelijk te danken, dat de geheele legerorganisatie
binnen betrekkelijk korten tijd tot stand kwam en in
de maand Augustus het grootsche drama kon worden
afgespeeld, waardoor Chili zijne vrijheid herwon.
Daarom voegt het, hier ter plaatse eenige bijzonder
heden mede te deelen omtrent het leven van' den man
aan wien Chili zoo ontzaglijk veel te danken heeft.
Geboren in 1847, ontwikkelde zich bij den harts
tochtelijken knaap reeds van jongs af aan eene alles
overheerschende liefde voor den militairen stand. Over
eenkomstig de wenschen zijns vaders werd hij opgeleid
tot landbouwkundige, maar het voorbeeld, gegeven
door zijn beroemden oudoom Theodoor Körner, bleek
sterker en bezielde den jongeling met het vurige ver
langen te worden zooals deze en plaats te nemen in
de gelederenhetgeen reeds meer dan twintig leden
van de familie Körner vóór hem gedaan hadden. Toen
dan ook in 1866 de oorlog met Oostenrijk uitbrak,
hield niets hem meer terug en in Juli zien wij hem
als «Avantageur" dienst nemen bij het Maagdenburg-
sche Regiment Artillerie. Spoedig daarop werd hij
bevorderd tot Portepéefahnrichvervolgens tot tweede
luitenant; in 1870 trok hij als officier met zijn regi
ment tegen Duitschlands onverzoenlijken vijand op.
Bij Sedan gewond, begaf hij zich na zijne genezing
naar Parijs en opende daar het bombardement op de
