f
J
CXCIII
een straatgevecht en de daaraan gepaarde gruwelen in
Valparaiso zelf. En al was op dat oogenblik genoemde
stad in handen van den vijand, de Congrespartij kon
niet uit het oog verliezendat hare bewoners Chilenen
waren
Dientengevolge bepaalden de vijandelijkheden zich
tot eenige vruchtelooze kanonnades, nl. eene over Vina
del Mar heen tusschen de Congres-artillerie en die van
den vijand, ondersteund door het fort Callas, en een
tweede tusschen de noordelijke torten om Valparaiso
en de oorlogsschepen, aangewezen om den aanval te
ondersteunen.
Tegen den avond keerden de troepen tamelijk ver
moeid in hunne bivaks te Renaca terug.
Het was evenwel noch raadzaam, noch uitvoerbaar
eene afwachtende houding aan te nemen daarom besloot
Del Canto de spoorwegverbinding tusschen Valparaiso
en Santiago te verbreken en te dien einde Quilpué te
bezetten. Aan deze beweging was het nadeel verbon
den, dat zij het contact met de vloot, die ons tot nog
toe als operatie-basis gediend had, verbrak.
Daarentegen leverde zij het niet te ontkennen voor
deel op, den vijand te noodzaken zijne onneembare
stellingen bij Vina del Mar te verlaten, hetzij om ons
in de richting van Quilpué te achtervolgen, ten einde
een opmarsch tegen de van troepen ontbloote hoofdstad
te voorkomenhetzij om ons bij Placilla den weg naar
Valparaiso te versperren, indien wij in deze richting
Voorwaarts zouden gaan.
In het eerste geval konden wij hem in eene voor-
deelige stelling afwachten. Een gevecht in de onmid-
13
