Hartstocht! Onweerstaanbare macht, waartegen de menschelijke wil niets vermag. Passie had zich van hem meester gemaakt en in zijn gemoed eenen tweestrijd verwekt tusschen den ergsten der harts tochten en zijne eer. Hij was gelijk aan de Zonne- dochter, op wie de vloek der Goden lag, want ook op hem drukte de last van den strijd als een vloek. Hoe hij ook worstelde, onmogelijk was het hem te overwinnen in dien ongelijken kamp Maar even min was aan den eenen kant zijn wil bezweken als zijn hartstocht had overwonnen aan den anderen. Slechts tijdelijke voordeelen waren door beide be haald en de kansen waren gelijk gebleven. Dan eens had hij zich zwak getoond tegenover zijn' vijand: den hartstocht, en had haren omgang gezocht, hoezeer hij wist, door één oogenblik te falen wederom alle voordeelen, met inspanning aller krachten be haald, te verliezen. Niet zoodra evenwel was hij zich bewust van die tijdelijke nederlaag, of met geweld brak hij allen omgang af en plaatste zich hoog tegenover de verleidingzoodat deze hem niet ^d3tY»^1r- 7 c5

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1894 | | pagina 231