86
»Je moet er je niet te veel van voorstellen,
Tine!" zei mevrouw von Sturmfels, terwijl zij het
meisje een zoen gaf ze wist nu genoeg en dankte in
stilte God, dat het kind hem alleen vervelend vond.
»Je moet denken" vervolgde zij zacht »dat
hij ook een eenig kind is, en je weet wel, mevrouw
Schwanbach houdt zooveel van jou, dat hij je als
zijn zusje beschouwt!"
Na Tine in slaap gekust te hebbenging mevrouw
von Sturmfels gerustgesteld naar hare slaapkamer.
„Ik moet je zeggen, Herman, 'tkomt een
voudig niet te pas! De jongen stelt zich aan als
een gek! Iedereen weet dat ik die courmakerij
goedkeurde, en nu zou alles om dat kleine ding
in 't honderd loopen? Maar ik zal er een stokje
voor stekensprak de barones den volgenden dag
tot haar echtgenoot, en de president antwoordde
natuurlijk dat zij volkomen gelijk had.
En de barones liet het gewoonlijk niet bij woorden.
Wel vond zij bij den jongen man een heftigen tegen
stand, maar zij gaf zich zoo spoedig niet gewonnen.
Steinmülier, Freddie's vriend, kreeg zijne instruc-
tiën, en toen kort daarop de kwestie ter sprake
kwam, vond de assessor gelegenheid hem geducht
te kapittelen.
»Je bent nu eenmaal zoover gegaan, Freddie",
zeide hij, »dat je niet meer terug kan. 't Zou ge
woon een schandaal geven!" hier trok hij zulk
een wanhopig gelaat, dat Freddie onwillekeurig
onder den indruk kwam. Hij trachte er zich door
een gemaakte ruwheid uit te redden.
