424
in zichzelve op, dan te leven in een gedwongen
verhouding, die de wonde voortdurend brandender
zou maken.
Mijn hart kromp bij de gedachte wat haar lijden
geweest moet zijn eer ze eenzaam en ver van wat
zij liefhadmoest sterveneen looden gewicht van
onuitgesproken wee in het hart
Ik heb wat bloemen uitgezocht bleeke rozen, en
rouwviolen, en passiebloemen en die heb ik naar
den vreemde gezonden, om te leggen op haar graf,
als laatsten groet
J.
