144
(Militaire tegenstelling: 'tsoldatenkleed vaak met
frissche, soms naar 't schreeuwende overvloeiende
kleuren; de soldatenwoning meestal smakeloos prac-
tisch geverfd.)
Droomerij! straf brengend woord. Wanneer 'toog,
vermoeid door 't staren naar de geheimzinnige witte
teekens, die na elkaar op het doffe, donkere vlak
van 'tbord verschijnen, zich eindelijk sluit, klinkt
er 'n stemme vol klem, vragend om uitleg. Wee
hem, die dan niet den zienerden uitkomst gevenden
Daniël kan spelen
Buitende ure is nog niet gekomen, dat ik
woorden heb gevonden voor al mijn gedachten, en
boeken voor mijn woorden, en lezers voor mijn
boeken.
Daarom bezing ik u niet, heerlijke oogenblikken
van ronddwaling, begeleid door den machtigen
geest van 't verleden.
Maar u minuten, kwartieren, die ik in 't koepeltje
doorbracht; u wijsbegeerte, daar gekweekt; u plekje,
dat mij 't liefst is van heel de Academie, zij mijn
inkt (helaas is 'tmaar model- en niet rose-inkt,
die beter zou passen) geofferd. Zie, liefelijk ben
je, mijn brave. Je boeit door contrast.
Ontwaar ik niet links over den muur 'n oud-
hollandsch doekwaardig stadsgezicht en rechts 'n
tafereel gelukkig niet dat, noodig voor perspec
tiefvan nieuwe bouworde met schepen, spoor
weg en ijzeren brug?
En bie je me niet de allergrootste tegenstelling
door die vuurmonden, die akelige theoriebarende
en zoo noodig verderfbrakende vuurmonden, altijd
