17 in het open veld aan te vallenwerd door den dapperen Kolonelals al te dwaasverworpen. Toen echter gedurende den verderen marsch, na het passeeren van de Olifantsrivier de berichten omtrent de nadering der Boeren zich hernieuwden, achtte Anstruther het wenschelijkeenige voorzorgs maatregelen te nemen. Het langgerekte convooi werd wat ingekort; nabij Bronkhoutspruit, 30 mijlen van Pretoria, kreeg het muziekkorps, dat de troepen vergezelde, bevel om nog één stuk te spelen en dan de muziekinstrumenten te verwisselen met het geweer, ter versterking dei- beschikbare macht. Alvorens dat laatste stuk echter kon worden af gespeeld waren de Engelschen reeds met groot verlies door de Boeren in hun marsch gestuit. Achter een lagen heuvel verborgen, lagen Joubert's manschappen in de onmiddellijke nabijheid van Bronk- horstspruit gereed hunne vijanden in het verderf te storten. Reeds waren dezezonder zich 't gevaarwaarin zij verkeerden, bewust te zijn, tot op eenige hon derden schreden van den heuvelrug genaderd, toen 't verschijnen van de Parlementaire vlag in handen van Paul de Beer hen tot halt houden noopte. Aangezien de Beer weigerde den Engelschen onder officier die op hem afgezonden werd naar de troepen te volgenbegaf Anstruther zich op 50 pas buiten zijne linie om daar gekomeneene depêche van het Transvaalsche gouvernement in ontvangst te nemen. »De Regeering der Zuid-Afr.-Rep." aldus schreef Commandant-Generaal Piet Joubert, is te Heidel-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1895 | | pagina 167