57
hij eraan gedacht, het zou toch niet mogelijk zijn.
NooitnooitHoe gelukkig was hij nog eenige dagen
te voren in het bezit van zijn lieve Etnpie.... En
nu oGod
Steeds vervuld van zijn zwaarmoedige gedachten
reed Hans naast Kitty voort. Geen woord werd
meer gewisseld.
Toen villa»Emma"in 'tgezicht kwam, scheen Hans'
hart stil te staan. Welk een marteling zou nu
volgen. Hij was toch verplicht naar binnen te gaan
en naar Emma te informeeren. Hij keek even naar
naar Kitty: haar schoone oogen waren gevuld met
tranen. Ook dat nogHij zou zich niet goed
kunnen houdenzeker niet, onmogelijk. Nadat beiden
afgestegen warenwas Hans Kitty behulpzaam met
haar safety in de veranda te zetten en nunu
kwam het vreeselijke oogenblikdat hij zich tegen
over den vader van zijn verloofde zou bevinden,
en dat in zulk een toestand
Wankelend ging Hans naar binnen, gelukkig was
de heer van den Heuvel er niet. Kitty was naar
boven gegaan en kwam gauw terug. Zij had niet
langer bij Emma kunnen blijven en haar geen
oogenblik aan durven zien. Bijna onverstaanbaar
gaf zij thans in korte woorden te kennendat
Emma zich wat beter bevond. Hans natn afscheid
en begaf zich huiswaarts. Wat was het leven hem
voortaan Vol verdriet en smart! Plotseling herin
nerde hij zich het gesprek van gisteren over zelfmoord.
Hij had het bepaald laf gevonden en nu scheen het
hem den eeuigen uitweg.
LafLafaardMoet hij niet ondanks alles zijn
