Waarom is alles voor mij duister?
Wat houdt mijn jeugdig brein omkneld?
Waarom verbreek ik niet de boeien,
Al moet het zijn, door ruw geweld?
Helaas Helaas't is eeuwige twijfel
Die slang in 't menschelyk gemoed
Die hydra, zevenkoppig monster,
Die 't jonge harte wreed doorwroet.
Waarom dit kwaad niet uitgereten?
Als Hercules gedood dien draak?
Waarom niet eind'lijk het licht ontstoken
Yan »'t zeker weten," waar 'k naar haak?
Het mocht niet, 'k heb reeds lang geworsteld
Afzichtelijk is 't wangedrocht.
Het sloopt mijn energie, mijn wilskracht,
Ja, heel mijn veege menschgewrocht.
Toch strijd ik voort, doch steeds in twijfel
Of 't lukken zal waarnaar ik streef?
Steeds blijf ik twijf'lenaltijd wank'len.
God! duurt dit voort zoo lang ik leef?!
Ren da.
