78
rond zien loopen niet waar Zeker beaamde ik
dankbaar nu te wetenhoe die diertjes hier zoo
foei leelijk zijn.
Vervolgens bracht hij mij achter de revolverbaan.
Licht me eens op", riep hij mij van uit de diepte der
grassprieten toe, »en zet me eens in dat schietgat."
Daar heb je nu onze Ruhmeshallezei hijtoen we
beide naar binnen keken »daar ontvangen wij de Bre-
dasche nijmphen, en dan is het er wat mooiAlleen de
verlichting wil niet best lukken, we hebben al van alles
geprobeerd, ten koste van onze oogen natuurlijk."
Waarom ga je dan niet naar het Hoofdgebouw
vroeg ik natuurlijk.
Daar komen wij welmaar eerst als de lichten
uit zijn. Heb-je 't dan wel eens doorwandeld?"
»Dat gaat niet," zei ik, vraag maar aan de lui in
den examentijd."
»Toch moetje 't eens probeeren, maar voorzichtig.
Op de amusementzaal moet je dan eens komen.
Je hebt natuurlijk altijd gemeend, dat daar 's nachts
niets te zien was, en dat die twee oliepitjes daar
alleen maar brandden om de muggen en vliegen te
concentreeren, die anders de verf van de tafels
loopenmaar je zoudt je vergissenvriend
Dan staan daar alle ramen openalle gordijnen
wapperen lustig tegen de zoldering, en de lijsten der
portretten verspreiden een vurigen rossen gloed, de
kroontjes braken vuur, en de hooge personaadjes
stappen, in alle stilte natuurlijk, uit hunne vurige
omlijsting naar vorenen rijden en rossen en springen
daar over tafels en banken heenen gesticuleeren
en twisten en onderhandelen alles in stilte, spreken
