79 kunnen ze niet, gelukkig want ze zien veel, en 't moest eens afgeluisterd worden." Houdt je mond," riep ik ongeloovig uit, verder wil ik niets meer hooren maar die woorden schenen niet te helpen. »Ze voeren daar een griezelige Danse Macabre uit," zei hij»de muziek wordt geleverd door alle reserves, die ooit in S. C. zijn geweest. Dit is de straf voor de uurtjes, die ze buiten de poort zijn geweest. 't Is verschrikkelijk om te zien," hernam hij na een poosje, waarin hij waarschijnlijk had nagedacht over de verschrikkelijkheid van 't gevaldat er ooit eens iets van te hooren kon komen, »de snaren trillen roerend in de duisternis, en de integraalteekens op de violen brakeu vurige vlammen. Vooral de bassen met die groote krullen klinken valschals ze daar de eerste viool op spelen Toen zweeg zelfs het kaboutertje. Zwijgend naderden we zoo het voorplein't welk door een eenzaam ronddolenden surveillant eenig;e hoogst noodzakelijke levendigheid werd bijgezet. Ongemerkt natuurlijken gelukkig, anders waren mijne avonturen toen al gedaan geweest, ongemerkt duwde ik het deurtje van den gang ond^r zaal A open, en vlug wipten we binnen. Maarwat stond ik te kijken Waar ik vroeger niets dan oude kachels, kribben en de Hemel weet wat ouds nog meer ontwaard had, daar zag ik een schouwspeldat mij met één blik overtuigde van 't bestaan van een kabouter-depot van discipline. Armekleine kaboutertjes met witteuitgeteerde kaken, knikkende knieën en holle oogjes waren daar aan 't kruien van miniatuur kruiwagensbeladen O

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1895 | | pagina 229