79
kunnen ze niet, gelukkig want ze zien veel, en 't
moest eens afgeluisterd worden."
Houdt je mond," riep ik ongeloovig uit, verder
wil ik niets meer hooren maar die woorden schenen
niet te helpen.
»Ze voeren daar een griezelige Danse Macabre uit,"
zei hij»de muziek wordt geleverd door alle reserves,
die ooit in S. C. zijn geweest. Dit is de straf voor
de uurtjes, die ze buiten de poort zijn geweest.
't Is verschrikkelijk om te zien," hernam hij na
een poosje, waarin hij waarschijnlijk had nagedacht
over de verschrikkelijkheid van 't gevaldat er ooit
eens iets van te hooren kon komen, »de snaren
trillen roerend in de duisternis, en de integraalteekens
op de violen brakeu vurige vlammen. Vooral de
bassen met die groote krullen klinken valschals ze
daar de eerste viool op spelen Toen zweeg
zelfs het kaboutertje.
Zwijgend naderden we zoo het voorplein't welk
door een eenzaam ronddolenden surveillant eenig;e
hoogst noodzakelijke levendigheid werd bijgezet.
Ongemerkt natuurlijken gelukkig, anders waren
mijne avonturen toen al gedaan geweest, ongemerkt
duwde ik het deurtje van den gang ond^r zaal A
open, en vlug wipten we binnen.
Maarwat stond ik te kijken
Waar ik vroeger niets dan oude kachels, kribben en
de Hemel weet wat ouds nog meer ontwaard had, daar
zag ik een schouwspeldat mij met één blik overtuigde
van 't bestaan van een kabouter-depot van discipline.
Armekleine kaboutertjes met witteuitgeteerde
kaken, knikkende knieën en holle oogjes waren daar
aan 't kruien van miniatuur kruiwagensbeladen
O