97
liefhebbenbeschermenals moeder er niet meer is.
de zult me niet vergeten niet waarmijn kind Blijf
rein Cécile moeder zal over je waken." De handen,
samengevouwen als tot een gebed, ruischt het
onhoorbaar van haar lippen: Almachtige God,
bescherm mijn kind. Houdt haar onschuldighaar
mijn leven mijn alles."
Cécile was bij het bed neergeknield, het hoofd
gedrukt in de handen snikkend. Ozij werd haast
krankzinnig! van smart En waarom moest hethaar
moederhet eenige wat ze op aarde bezathet
liefste, waarvoor zij haar leven had willen geven?
En dan bruiste en woelde het hartstochtelijk in die
kleine kinderzieldie niet kon begrijpen het waarom
die niet wilde berusten. Zij had gebedengesmeekt
waarom onverhoord? Was Hij dan niet barmhartig
en goed, de Vader, tot wien zij zich richtte? En
eensklaps dan besefte zij het in zijn geheelen
omvang, het verlies: het drong tot haar door, ver
pletterend het zieleleven met doffezware slagen
verdoovend het verstand. Wild richtte zij zich op.
Neen, het zou niet, het kon niet, en dan klonk
in doodssmart dan ééne woord: Moeder!"
Zij zal u niet meer hooren, Cécile, moeder is dood.
Gij zult haar niet meer lief kozennemen haar gezicht
in uw handen, zooals ge vroeger deed, kussen de lieve
mondnu voor altijd verstijfd. Nimmer meer zullen
haar handen teeder over uw lokken strijken die oogen
u aankijken vol liefdegesloten de monddie u haar
lievelinghaar engel noemde. Ze heeft voor het laatst
u willen omhelzensluiten aan haar hartgestameld
uw naam, toen is ze gestorven.
