107
fermde? Stervenalleenverlaten en dan barst ze in
snikken uitMoederheb medelijden met uw kind,
't Is stil; slechts nu en dan het geratel van rij
tuigen door de straten. En plotseling daar hoort
ze stemmen. Mijn Godze herkent ze't is zijn
stem! O, ze heeft zich dan niet vergist, ze wist
het, hij zou komen, om haar voor eeuwig de zijne
te noemen. Dronken van geluk staat ze op, en
wankelt naar het raam. Het welt in haar op met
bruisende golven, hartstochtelijk; een wilde gloed,
die haar naar de wangen stijgt; bedwelmend ruischt
de bloemenmuziek harer liefde door het hart, dat
van verrukking klopt, en zalig, vol verlangen staart
ze naar buiten. Een mist hangt in de stratenflauw
verlicht door de lantaarns. Ze ziet twee gestalten
uit den nevel komenlangzamerhand tredend in het
schijnsel van het gaslicht. Al hare zenuwen trillen
als ze den schitterenden blik op hem gevestigd houdt.
Dan hoort ze Henri, ik mag je wel feliciteeren
met je engagement met Eugenie. Je hebt lang ge
wacht voor dat je je declareerde." En dan lachend
na een pauze»En hoe denk je nu te doen met die
amourette van je, met dat meisje, Cécile, heet ze,
is het niet." Hij haalt zijn schouders op Och
dat was slechts pour passer le temps. Ze begon me op
het laatst te vervelen, dat kind"Een doffe
snik, als die van een doodelijk gewond dier; de
zware slag van een vallend lichaameen bloedstroom
gudsend over het tapijteen einde makend aan een
jong leven
En uit de verte weerklinkt
zijn ironischhelle schaterlach Irneh-Wally.
