115
TWEEDE ZANG.
TOONEEL.
n leerzaal van de AcademiePiëzo zit geheel
alleen voor t venster.)
Piëzo somber
Zoo is dan eind'lijk 't uur geslagen
Dat mijnen val verkonden zou
En staar ik in de zwarte toekomst
Het hart gepijnigd door berouw.
Geen hoop, geen uitweg, alles duister,
Geen lichtend punt in het verschiet,
Geen troostgeen balsem op de wonde
Op nieuw een jaar met zijn verdriet;
O vreugd-vergallende dictaten
O slaapverwekkend' oef'ningstijd
Vergeefs heb ik u doorgeworsteld
Gevochten tegen slaap'righeid.
Taktiek, Versterkingskunst en Velddienst,
Ik maakte z' alle onvoldoend,
In Wiskunst draaid' ik bijna blanco,
Schoon 't nut mij met haar had verzoend;
Van waar die pech, dat vreeslijk noodlot,
Van waar die zinnen zoo verstompt?
Was 't d'agitatie die mij kwelde,
Of had ik het er ingepompt?
