LXXXVII
werd, zoo braaf zelfs, dat dikwijls de welluidende
muziektoonen verstomden om plaats te maken voor
een diep stilzwijgen, geabsorbeerd als de heeren
musici waren in de oefeningen. Een heftig tikken
met den dirigeerstok door den Heer Stenz bracht
dan weer leven en orde in de brouwerij en vooruit
ging het dan in woeste vaart op de maten van
Figaro-marschof »Sturmvogel-Galop." Een af
wisseling in het dagelijksch program bracht de
St. Nicolaasavond met zijn herinneringen, zijn sur
prises van thuis, waardoor de begeerlijkheden van
het Kerst-verlof nog aanlokkelijkerhet verlangen
naar huis grooter werden. Gelukkig liet de ge
vreesde cholera ons ditmaal in het ongestoord bezit
der zoetigheden.
Dan eindelijk ten langen leste het Assaut zelve
op Zaterdagavond, 16 December. Het was grimmig
koud, hetgeen de »en haie" opgestelde balcommis
sarissen aan den ingang van Concordia maar al te
goed merkten; weldra echter werd hun aandacht
ten volle in beslag genomen door den stroom van
genoodigdende talrijke piqante en aantrekkelijke
gezichtjes niet te vergetenmenig jonkers-hart klopte
luider bij de gedachte aan de lieftallige gratie naast
hem menig keer werd de pelerine of mantel slechts
langzaam afgenomenalsof het mooie gezichtje en
figuurtje magnetisch des jonkers oogen boeiden.
En wanneer men de zaal binnenging werd de aan
dacht getrokken door de fraaie versiering. Alle eer
aan de Assaut-Commisiewie het gelukte, ondanks
de beperkte middelenwaarover ze kon beschikken
op smaakvolle en elegante wijzehet stijve van het