CXXIII
lang. Doch eindelijk brak de 24ste December aan,
en bracht ons voor korten tijd de vrijheid.
Uit den aard der zaak is het eene onmogelijkheid,
een verlof in een Jaarverslag te behandelendoch we
meenen, wel een oogenblik te moeten stilstaan bij een
der eerstendezer zoo genotvolle dagendie een groot
deel van het korps in den Haag vereenigdewaar een
voetbalwedstrijd tegen de adelborsten zou worden
gespeeld.
Een woord van hulde aan Velocitas en aan ons
elftal; een woord van hulde in de allereerste plaats
aan den Captain, die met zooveel energie, in zulk
eenen korten tijd, zulke krachten deed ontwikkelen,
zulke samenwerking deed presteeren!
De overwinning (20), die de onzen mochten be
halen, was daarvoor wel de geschiktste belooning,
en den hesten spoorslag, voort te gaan op het inge
slagen pad.
Maar al spoedig kwam aan onze zaligheid een einde,
het oogenblik van vertrek was daar! Het «scheiden
thut weh" deed ook toen zijne rechten gelden en de
eerste dagen na een verlof, zijn dan ook niet de
vroolijkste op de Academie.
Maar misschien gelukkig, ons bleef niet veel ge
legenheid over, om de zoo gezellig gesleten uurtjes te
herdenken, want;
Somber en hol klonken de tonen der reveille op
den 6den Januari, meedoogenloos rukten ze ons uit
de kortstondige sluimering, die voor eenige uren ons
leed had weggevaagd; somber en hol herinnerden ze
ons aan onzen plicht!
