t"
SCHEIDING.
«OÜö had zi^n leven nu vol8ens een bepaald systeem
ingericht; gemak en rust waren de voor
naamste beginselen daarvan. Hij voelde zelf
wel, dat dit leven hem egoïst maakte, en dikwijls
kon hij zich daaraan ergeren maar langzamerhand
verzoende hij zich zelfs daarmee, 't Was immers veel
beter zoo; van een bestaan, waarin ook plaats was
voor hartelijkheid, toewijding, opoffering, liefde, had
hij alle smartelijke gevolgen ondervonden: miskenning,
ondankbaarheid en 't ergste wel scheiden. Was
'tzoo niet altijd gegaan? Werd niet immer 't edelste
door de wereld veroordeeldomdat zij 't niet begrijpen
kan? Deed men al het mogelijke om een medemensch
te troostente helpen de wereld zocht eigenbelang
daarachter; verrichtte men met de ernstigste bedoelingen
een daad, die oppervlakkig beschouwd, raadselachtig
was de menschen hielden den eersten steen al
gereedalléén omdat iemand waagde te handelen zooals
de groote menigte niet handelt. Dat kon immers niet
goed zijn
oO^O«
m
