n€r was em©."
»Er was ereis," o zoete toon,
Zoo menigmaal vernomen,
«Er was ereis," zoo luidde steeds
De aanvang mijner droomen.
»Er was ereis," »er was ereis!"
Hoe menig stille stonde
Heb ik geluisterd naar dat woord,
Dat Moeder mij verkondde.
»Er was ereis," speelde eens een
In mijne kinderjaren,
»Er was ereis," 'k vergeet u nooit
Al grijzen mijne haren.
Neenwat er ook geschieden moog'
't »Er was ereis" blijft leven,
Al nader ik geleidelijk
Tot 't einde van mijn streven.
