31
Lydiedie aan hare moeder stond te vertellenhoe
heerlijk zij dien vervelenden fat er in had laten loopen
was het eenige kind van mijnheer en mevrouw Van
Velthoven. Klassiek mooi was haar gelaat niet, maar
er straalde zooveel levenslust en schalkschheid uit hare
twee heldere kijkers, dat elkeen zich dadelijk tot haar
voelde aangetrokken. Blond, krullend haar omlijstte
het lieve gezichtje, waarvan sommigen zeiden, dat het
zoo raadselachtig kon zijn, dat men dikwijls niet wist,
of het ernst of scherts vertelde, en als zij sprak,
tintelden hare oogen zoo ondeugend, en klonk haar
aangename stem zoo bekorend, dat menige erkende
schoonheid te Batavia voor haar over het hoofd werd
gezien.
Terwijl Lydie bij hare moeder staat te praten
willen we lezer of lezeres eens bij het andere gezel
schap introduceerenmaar daar ons hier alleen de
hoofdpersonen belang inboezemenwillen we allereerst
uwe aandacht vestigen op den jongen officier, die
tegen een der pilaren geleund, welke de galerij onder
steunen, in den donkeren tuin staat te turen. Onder
zijne kameraden staat hij bekend als een flink degelijk
officier, en in den omgang als een loyale kerel.
Hij is de zoon van Mevrouw Van Straalen, de
weduwe van een' verdienstelijk opperofficier, die vrouw
en kind echter niets naliet, dan een klein nauwelijks
toereikend pensioen en eene eervolle nagedachtenis
aan zijne onkreukbare rechtschapenheid. Nadat haar
zoon Willem de Militaire Academie had afgeloopen
was hij als 2de Luitenant naar Indië gegaanen
