42 Met moeite gelukte het den commandant ten laatste, zijne soldaten te verzamelenen nu gaat het in snellen pas op de versterking aan, die, bijna geheel verlaten, gemakkelijk wordt genomen. Dadelijk worden de noodige wachten uitgezet, voor het geval, dat de vijand eene herovering mocht beproeven, maar hij vertoonde zich niet meer. Schetterend klinken de tonen van het Wilhelmuslied, als Van Straalen door Werder en den ouden tlankeur Stoim gedragen, de benting nadert. Als gewekt uit zijne bezwijming door de juichende klanken, tracht hij zich op te richten. Zijn oogen glinsteren, zijn bewust zijn keert weer, maar eensklaps zinkt hij terug, zijn gelaat verwringt zich als door een pijnlijk verdriet en Werder, die de draagbaar heeft neergezet, hoort, terwijl hij zich deelnemend over zijn kameraad heen- buigt, hem nauw hoorbaar den naam »Lydie" fluis- Toen de stralen der opgaande zon over Insulinde vloden, wapperde de Nederlandsche drieklenr hoog in de luchtals wilde zij verkondigendat wederom onversaagdheid en ridderlijke dapperheid de zege hadden bevochten. Die zege was echter duur gekocht, 15 man waren gesneuveld, 10, waaronder Van Straalen, zwaar gewond; terwijl de anderen er met lichte verwondingen waren afgekomen. Reeds spoedig kwam een transport van de andere vei stei king. Ook daar had men het rumoer van den strijd gehoord, maar men had geen hulptroepen kun- teren.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1897 | | pagina 176