43
nen zendendaar men anders zelf gevaar liepover
rompeld te worden.
De dokter kwam medeom de gewonden te verbinden
en daarna werd de terugtocht ondernomenterwijl
eene nieuwe bezetting in de benting achterbleef.
Het was een treurige terugtocht: de zwaargewonden
waren op draagbaren gelegd, en langzaam, onder een
sterk geleide, trok men voort.
Willem, wiens bewustzijn was teruggekeerd, lag,
uitgeput door bloedverlies, wezenloos in de baar.
Werder, met een doek om het hoofd en den arm in
een verband, liep naast hem, en droeg zorg, dat zijn
vriend zoo weinig mogelijk hinder had van het schud
den. Maar die zorg was overbodig, want de soldaten,
die Willem droegenvereerden hem afgodischen
menige traan rolde over het gebaarde gelaat van
Storm, als hij zijn jonge luitenant het gelaat pijnlijk
zag vertrekkenwanneer een onvermijdelijke stoot zijn
lichaam in beweging bracht.
Eindelijkna een marsch van eenige urenbereikte
men het doel en verdween de sombere stoet achter
de wallen.
III.
Een maand lang was Willem's leven elk oogenblik
in gevaar; de passieve moed, dien hij eerst had
betoond, en de opwinding van het gevecht hadden
zijn zenuwgesteldat reeds zooveel had geleden
zeer geschokt. Als door een wonder had de klewang-
12
