YST ERIE,
poëzie ligt in het onbekende,
Van't g'loof trekt het mystieke't meest ons aan
Dat raadslen biedt en wond'ren onverstaan
Waarheen ons waarheid-willend hart zich wende.
Zoo ook mijn liefde. Laat mij in den waan,
Dat niets uw reine heiligheid kan schenden
O liefste, zoo 'k uw menschen-kleinheid kende,
Zou van uw godsbestaan de glans vergaan
Want mèt de kennis zou de Extase breken
'tls op mysterie dat mijn liefde rust;
Dus laat uw liefde tot me in raadslen spreken.
0, laat uw lippen stom, als gij me kust,
Dan zal geen tijd uw aureool verbleeken
Dan ben ik van geen scheiden mij bewust!
J.
Haarlem, Januari 4896.
