77
op. Intusschen de zorgen des levens hebben niet
nagelaten, haar gelaat te vroeg den stempel van
ouderdom te geven. Hoe menig bang uur heeft zij
ook niet doorgebrachtals haar manom 't dagelijksch
brood te verdienen, zich op de zee blootstelde aan
allerlei gevaren, aan storm en ontij; hoeveel droevige
dagen heeft zij niet gekend, toen hij in den. besten
tijd van 'tjaar op 'tkrankbed werd neergeworpen en
toen vaak 't noodigste voor de genezing van dep
dierbaren zieke ontbrak.
Maar die tijden zijn voorbij: de fortuin js hun
gunstig geweest en dank zij Kooper's grooten vlijt
kunnen zij onbezorgd de toekomst tegemoet zien.
Neen, toch niet geheel en al. Moeder heeft opgemerkt,
dat er in den laatsten tijd iets aan schortte bij hare
dochter, die met hare frissche wangen en hare blonde
lokkende bloem van 't geheele dorp is. Er was
iets niet in den haak, maar wat, dat kon zij niet
gissen.
Lang echter zou zij niet in onzekerheid verkeeren
want eens op een' mooien lenteavond verraste zij
Stijntje, toen zij in de duinen wandelde, in een ver
trouwelijk gesprek gewikkeld, met Sjoerd Stellema,
den zoon van een visscher uit 't dorp. Laten we
echter eerst nader kennis maken met deze nieuwe
familie.
De oude Stellema was een Fries van afkomst, die
zich ongeveer vijf jaar geleden in X. had gevestigd,
't Had echter niet lang geduurdof hij kreeg een slechten
naam in 'tdorp, vooreerst, omdat hij een overmatig
- - - ;V ,A-'
