if
79
ging zij er op uit, tartte storm en regen en bereikte
veilig 't kleine butje. In 't terugkeeren evenwel, toen
zij den wind vlak vóór zich had, werd 't haar wel wat
te machtig; 'tzand waaide haar in 'tgezicht en daar
't reeds tamelijk donker was gewordenliep zij onge
merkt den weg af en viel in een kuil, die gegraven
was voor de fundamenten van een nieuw te bouwen
huisje, 't Was onmogelijk er uit te komendoch toen
juist kwam Sjoerd daar voorbijdie haar om hulp
hoorde roepen. Hij spoedde zich naar den kant van
waar 't geroep kwam en verloste weldra Stijntje uit
hare moeilijke positie. Daarna bracht hij haar naar
huis, naar hare moeder, die, vol onrust over haar
lang uitblijven, zat te wachten. Den volgenden dag
had zij gelegenheid, om Sjoerd voor zijne hulp te be
danken en reeds toen bemerkte zijdat Sjoerd niet
degene waswaarvoor men hem algemeen in 't dorp
hield. Dit wekte haar medelijden met den verstootene
op en na dien tijd sprak zij hem dikwijls vriendelijk
aanwanneer zij hem ergens in de duinen alleen
tegenkwam. De verhouding werd met den dag ver
trouwelijker en ging weldra over in warme genegen
heid. Dat hunne verkeering echter in 't geheim moest
plaats hebben, dat begreep Sjoerd zeker wel 'tbeste,
omdat hij wist, hoe verschillend men over hem en
over haar in 't dorp sprakhij de verschoppelingzij
de weldoenster van allendie door iedereen op de
handen werd gedragen,
En nu was dan toch eindelijk hun geheim bekend
gewordenop den bewusten avondin 't begin reeds
aangehaald.
