<a»
99
Zeg lui.
Demosthenes muntte uit door kuische maar tevens
gespierde taal.
Het is eene dorre, barre streek; geen plant groeit
er, ook zelfs de papyrus niet.
Kieken van 't Cadettenkorps.
Hij roept mij van de liefste plek,
Hoe zoet de morgen lacht,
En sluit mij op in 't eng vertrek,
Daar lastige arbeid wacht.
De Genestet.
Afscheid K. M. A,
Ich schau dicli an, und Wehmut,
Schleicht mir ins Herz hinein.
Balkan.
Encore une fois.
M. David.
Reveille.
Heine.
