Ecne geschiedenis nit den detacheeringstijd. «Ik geloof niet, dat je het durft wagen." »Zou je denken? dat zou je dan toch wel eens kunnen meevallen." »En toch wil ik wedden, om alles watje wilt, dat jij geen minnebrief aan Mien van Baarn durft schrijven." «Goed, dan zullen we wedden om een grooten borrel." «Aangenomen." Dit laatste antwoord werd gegeven door één der twee cadets, die in eenigszins opgewonden toestand met een paar kennissen zaten te praten onder de waranda der villa, die door de ouders van Willem V. werd bewoond. Weet je wat Wimvervolgde Albert G.de eerst aangesprokene, «ik zal je maar dadelijk bewijzen, dat er voor zoo'n aardigheidje heelemaal geen moed noodig is," en terwijl hij dit zeide, stond hij op en begaf zich naar zijne kamer. Na eenigen tijd keerde hij terug met een elegant briefje, dat hij triomfantelijk in de hoogte stak. «Heb je het waarachtig gedaan?" vroeg Willem. «Ja natuurlijk, ik heb immers gezegd, dat ik het doen zou en dan gebeurt het ook." 6

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1898 | | pagina 200