75
alles zou zijn, die zou trachten haar schadeloos te
stellenhaar te doen vergetenhoeveel ze voor hem
had opgeofferddoor allen te verlatendie toch ook
zoo zeer hare sympathie bezaten, om hem te volgen,
hemdien ze liefhaddien ze aanbadtot wien ze
opzag met blind vertrouwenvol hoop op de toekomst
Dat alles schreef hij haar tot in het oneindige en zij
ze kuste die brievenbedwelmd van geluk en vol
vertrouwen in het levendat zoo schoonzoo verruk
kelijk schoon, aan zijne zijde haar toelachte! Dan
staarde zij altijd op zijn portret, dat ze in haar me
daillon steeds bij zich droeg en ze vond, dat de tijd,
die hen nog scheidde, zoo lang, zoo ondragelijk lang
scheen.
II.
De Prinses Wilhelmina had hare reis voorspoedig
volbracht en te Batavia was het kleine gezelschap,
dat gedurende ruim een maand lief en leed met
elkander had gedeelduiteengespat.
In dezen tijd had Wanings, aangenaam causeur eu
zeer prettig in den omgang als hij waszich vele
vrienden verworven en ook zijn chef, die te Batavia
bleef en diens echtgenoote hadden veel sympathie en
achting voor den beschaafden, flinken jongen man
gekregen.
Dikwijls hadden ze er over gesprokenhoe vreemd
hij zou opzien, bij vele omstandigheden en toestanden
in Indië, die zoo geheel anders zijn, dan een jong