75 alles zou zijn, die zou trachten haar schadeloos te stellenhaar te doen vergetenhoeveel ze voor hem had opgeofferddoor allen te verlatendie toch ook zoo zeer hare sympathie bezaten, om hem te volgen, hemdien ze liefhaddien ze aanbadtot wien ze opzag met blind vertrouwenvol hoop op de toekomst Dat alles schreef hij haar tot in het oneindige en zij ze kuste die brievenbedwelmd van geluk en vol vertrouwen in het levendat zoo schoonzoo verruk kelijk schoon, aan zijne zijde haar toelachte! Dan staarde zij altijd op zijn portret, dat ze in haar me daillon steeds bij zich droeg en ze vond, dat de tijd, die hen nog scheidde, zoo lang, zoo ondragelijk lang scheen. II. De Prinses Wilhelmina had hare reis voorspoedig volbracht en te Batavia was het kleine gezelschap, dat gedurende ruim een maand lief en leed met elkander had gedeelduiteengespat. In dezen tijd had Wanings, aangenaam causeur eu zeer prettig in den omgang als hij waszich vele vrienden verworven en ook zijn chef, die te Batavia bleef en diens echtgenoote hadden veel sympathie en achting voor den beschaafden, flinken jongen man gekregen. Dikwijls hadden ze er over gesprokenhoe vreemd hij zou opzien, bij vele omstandigheden en toestanden in Indië, die zoo geheel anders zijn, dan een jong

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1898 | | pagina 231