82 zich over hem ontfermtwant al sluit hij de oogen toch kan hij dat beeld niet verbannendat hem zoo kort en toch reeds zoo lang ookvoor de oogen zweefde. Dagen verliepenwaarin Wanings het bleekezachte meisje niet wederzag en hij had het zich nu eenmaal stellig voorgenomenmet niemand zou hij over die familie sprekenhij wilde liefst niets meer van haar hooren en haar zoo spoedig mogelijk trachten te ver geten. Arm, zwak hart, dat altijd dwingt naar het onbereikbare en dat zoo oneindig kan doen lijden Want als speelde er het noodlot mede, hij moest haar wederzien en hij vond haar, bekoorlijker dan ooit, in de galerij bij de Dorens, waar ze de laatste dagen veel was gekomen en waar hij haar reeds eerder ontmoet zoude kunnen hebbenindien hij wat vlugger zijne opwachting had gemaakt. Hij wilde zijn bezoek kort maken en zoo spoedig mogelijk heengaanwant hij kon en mocht niet in hare tegenwoordigheid meer blijven, nu hij wist, dat het hem noodlottig worden kon. Toch bleef hij na lang aandringen van mevrouw en praatte met haar en wist haar te boeien, bij het ontvouwen zijner denk beelden en idealen. Hij zag, dat ze in hare schuch tere jonkheid tot hem opzag en dat hunne ideeën zoo zeer met elkander sympathiseerden en hij kon geen afscheid nemen, zonder de belofte achter te laten, spoedig terug te keeren, want mevrouw vroeg hem toch reeds naar de reden van zijn lang wegblijven; ze wist tochdat <r

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1898 | | pagina 238