83
hij alleen was en 'twas daar in zijne woning toch
zoo eenzaam voor hemAlsof hij het haar zeggen
konde, waarom hij de eerste dagen na die ontmoeting,
lusteloos van den dienst was thuis gekomen en men
hem zelfs in de sociëteit had gemist!
Hij zag haar nu voortaan veel, bijna dagelijks en
hij voelde, dat hij haar lief kreeg en dat ook hij haar
niet onverschillig was gebleven. Dan weder had hij
innig berouw en noemde zich een lafaardeen schurk
die zoo onmenschelijk kon spelen met een meisjeshart.
Hij zwoer, dat hij nooit zijne Elly, zijn lief aanstaand
vrouwtje, zou ontrouw worden en in eene opwelling
van diepe smart schreef hij een verzoek om overplaat
sing naar Soerabaja. Hij wilde Louise niet wederzien
hij wilde zoo ver mogelijk van haar verwijderd zijn
want boven alles ging hem zijn woord, dat hij eene
andere reeds gegeven had.
Doch als hij haar dan toch weder terugzagals
hare lieve oogen hem zoo smeekend aanzagenwan
neer hij koel tegen haar wilde zijn en onverschillig,
dan kreeg bij hem het bitter leed de overhand en hij
had zoo gaarne die overplaatsing willen intrekken
Hij trachtte dan met haar onverschillige zaken te be
handelen en poogde zijn geweten gerust te stellen met
de gedachte, dat hij nu binnen kort moest heengaan
en dat hij toch zelf dat had gewild, doch nooit vond
hij den moed, haar te spreken over Elly en liet haar
nog steeds in den waandat hij niet gebonden was.
De gedachte aan zijn aanstaand vertrek maakte hem
diep, nameloos ongelukkig, al wilde hij het zichzelven