83 hij alleen was en 'twas daar in zijne woning toch zoo eenzaam voor hemAlsof hij het haar zeggen konde, waarom hij de eerste dagen na die ontmoeting, lusteloos van den dienst was thuis gekomen en men hem zelfs in de sociëteit had gemist! Hij zag haar nu voortaan veel, bijna dagelijks en hij voelde, dat hij haar lief kreeg en dat ook hij haar niet onverschillig was gebleven. Dan weder had hij innig berouw en noemde zich een lafaardeen schurk die zoo onmenschelijk kon spelen met een meisjeshart. Hij zwoer, dat hij nooit zijne Elly, zijn lief aanstaand vrouwtje, zou ontrouw worden en in eene opwelling van diepe smart schreef hij een verzoek om overplaat sing naar Soerabaja. Hij wilde Louise niet wederzien hij wilde zoo ver mogelijk van haar verwijderd zijn want boven alles ging hem zijn woord, dat hij eene andere reeds gegeven had. Doch als hij haar dan toch weder terugzagals hare lieve oogen hem zoo smeekend aanzagenwan neer hij koel tegen haar wilde zijn en onverschillig, dan kreeg bij hem het bitter leed de overhand en hij had zoo gaarne die overplaatsing willen intrekken Hij trachtte dan met haar onverschillige zaken te be handelen en poogde zijn geweten gerust te stellen met de gedachte, dat hij nu binnen kort moest heengaan en dat hij toch zelf dat had gewild, doch nooit vond hij den moed, haar te spreken over Elly en liet haar nog steeds in den waandat hij niet gebonden was. De gedachte aan zijn aanstaand vertrek maakte hem diep, nameloos ongelukkig, al wilde hij het zichzelven

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1898 | | pagina 239