f
niet bekennen en wat hoopte hij er niet op, dat zijn
verzoek hem zou worden geweigerd!
Eenige dagen later kwam de dienstbrief, waarin
het verzoek van den 2den luitenant Wanings was
ingewilligd en bij het lezen daarvan wordt het hem
wee om 'thart, wordt het hem maar al te duidelijk,
dat hem het afscheid te zwaar zal vallen.
Weer een oogenblik komt voor zijne oogen het beeld
der beide vrouwen in het kleine plaatsje in 't moeder
land, die hij nu reeds sinds ruim eene week niet
heeft geschreven. Met de wanhoop in 't harte zet
hij zich neder aan zijne schrijftafel en verscheurt het
eene begin na het andere, hij, wiens pen altijd zoo
vlug en vroolijk over het papier placht te vliegen
als hij schreef aan haar, die hij voor God en de
wereld boven alle vrouwen tot zijne uitverkorene had
verkozen en die hij meendezóó lief te hebben
Hij voelt de bittere, harde waarheid en toch zijn
geene enkele minuut de donkere kijkers van Louise
weggebannen uit zijne gedachten, hij kan het niet,
en zwakke zielhij wil het ook niet meer. Nog
slechts vier korte dagen en hij zal ze niet meer zien
de bevallige gestalte, die licht als een veder door de
lanen kan vliegen, vroolijk en uitgelaten als een kind
en dan weer zoo ernstig en droefgeestig, als hij haar
zag deze laatste dagen, toen hij zichzelven, wilde dwin
gen, stil en koel tegen haar te zijn.
Doch dan eindelijk schrijft hij en het eergevoel van
den officier verstikt voor een wijle alle andere gevoelens
en hij schrijft een lieven, vriendelijken brief aan Elly
