f
J
85
en deelt haar zijne overplaatsing naar Soerabaja mede,
waar hij spoedigzoo spoedig mogelijk zal zorgendat
ze veilig en gerust den Oceaan kan overstekenwaar
hij haar als zijne lieve vrouw in het land van eeuwig
groen zal binnen leiden.
Toch is het niet de oude Alfred in dien brief, toch
moet ze, fijngevoelig als ze is, onmiddellijk bemerken,
dat er iets hapert, dat een onzichtbare geest zich
tusschen hen beiden heeft ingedrongen
Het is de avond vóór zijn vertrek. Hij had hem
kalm willen doorbrengen bij zijnen chef, bij wien hij
natuurlijk moest zijn en had den dag willen besteden
met het maken van vormelijke afscheidsvisitesbij
allen, die zoo lief voor hem waren geweest. Hij was
gekomen bij Louise's vadereen hooggeplaatst ambte
naar, bij wien hij in den loop dier dagen, eenen
avond had gepasseerd en had nóch hem, nóch Louise
tehuis gevonden. Kalm en gelaten schikte hij zich in
het onvermijdelijke, overpeinzend bij zich zelf, dat
hem nu het afscheid, zij 't dan ook niet lichter, toch
nog gemakkelijker gemaakt was, dan hij had durven
hopen en hij overhandigde zijn kaartje, besloten om
onmiddellijk na zijn vertrek eene hartelijke dankbetui
ging aan Louise's vader te richten.
Doch toen hij bij de Dorens binnen kwam, toen
vroeg mevrouw hem zoo vriendelijk, zoo dringend,
dien laatsten avond, met de kapiteinsfamilie ten hun
nent door te brengen, want men hield van den flinken
jongen man, met zijn open, aangenaam uiterlijk en
Bi©-
