J
86
beschaafde manieren en stelde er hoogen prijs op hem
dien laatsten avond te zien. Zijne overplaatsing was
ook zoo onverwacht gekomen en men had ook in
't geheel niet begrepenwat daarvan de beweegreden
zou kunnen zijn!
Maar hij wilde daarover liever met niemand spreken,
zeide iets van dringende omstandighedendie hem
noodzaaktenzoo te handelen en voerde bezwaren aan
tegen mevrouw's verzoek, door te vertellen, dat hij
den avond bij de Steindorf's moest doorbrengen; doch
onmiddellijk snoerde zij hem den mond terwijl ze hem
zeide, dat mevrouw Steindorf reeds had toegestemd,
indien ook hij, Wanings, er in wilde bewilligen. Toen
kon hij de zoo gulle invitatie niet langer weigeren en
hij ging des avonds, druk pratende met den kapitein
en diens vrouwdoch zenuwachtig en opgewonden
omdat eene inwendige stem hem zeide, dat hij nu
toch Louise nog zien zou! En onmiddellijk reeds bij
zijn binnentreden zag hij de witte, slanke figuur, hij
zag haar zichtbaar ontroerenvoelde het trillende
handje in de zijne en een waas lag over de oogen,
die lievemooie oogendie hem niet aanzagendoch
over zijne schouders heenstaarden naar buitenin
het oneindige niet.
Hij zat neer en praatte met haar, zichzelven met
geweld beheerschendom niet uit te barsten van
smart bij zooveel diepgevoelde rampzaligheid.
Danlatertoen men een oogenblik buiten wandelde
sloeg hij haar zorgvuldig het shawltje om de schou
ders, de Oostersche nachten kunnen zoo koel zijn
c
