430
oogen keert hij zich om, geeft vuur, laat het pistool
vallen en zinkt met een' rauwen kreet achterover in de
armen van zijn getuigen die behoedzaam den kreunende
op den grond neerleggen. De dokter schiet in allerijl
toe, maar kan geen hulp meer biedende ongelukkige
is ongedeerd.
Maar nu, terwijl hij opziet naar Cor, kan hij zich niet
meer goedhouden. Daar staat de kampvechter met het
nog rookende pistool in de hand, waaruitmet de lading
los kruit, een waaier is gekomen, in dezelfde stijve
houding met een onverstoorbaar gezicht, en de beide
secondanten van Mijnheer van Wemelerhuize, kunnen
zich eveneens niet langer meer bedwingen.
Onze «Swell" heeft echter van angst en schrik een
flauwte gekregen en de dokter stelt nu alle pogingen
in het werk om de levensgeesten weer op te wekken
hetgeen dan ook met behulp van Hoffman's druppels
eindelijk gelukt.
In dien tusschentijd hadden de anderen echter de
pistolen reeds in een kistje geborgeudaar zij het
beter vonden bij nader inzien om zich te houden of
werkelijk beide schoten mis geweest waren, zoodat
toen eenige oogenblikken daarna van Wemelerhuize
weer op de been was en Cor met uitgestrekte hand
op hem toetrad, hij deze gaarne met beide aannam.
Een gelukkige glimlach gleed over zijn nog wat bleek
gelaat en er glinsterde een traan van diep gevoelde
vriendschap in zijn linkeroog, op het rechter stond
weer zijn monocle toen hij Cor de hand schudde
en met bevenden toon eenige klanken uitstootte. De
getuigen en Cor hielden zich goed en beloofden elkan-
