Majoor Donder
Sr**
I.
)ij heette majoor Chandeau, maar zijne huzaren
noerncjen jiem altijd majoor Donder. Dat kwam
omdat hij geweldig vloeken kon, en zijn ge
sprekken steeds inleidde met het knaleffect »wat donder",
waarmee hij zoowel zijn goedkeuring als zijn ontevre
denheid te kennen gaf. Wie een terechtwijzing van
hem te pakken kreeg, bleef nog dagen lang daarvan
onder den indruk, en zijn soldaten beweerden dan
ook, dat ze liever acht dagen cachot hadden dan een
standje van den majoor. En 't zou niet de eerste keer
zijn wanneer een oudegebaarde huzaar, het eereteeken
voor moedig gedrag op de borst en een paar litteekens
in het gezicht, het bureau van zijn chef verlaten had
met tranen in de oogenomdat majoor Ghandeau hem
met een paar hartige woordjes had toegesproken.
»D'r is weêr onweer aan de lucht hoor je 't wel
donderen!" zeiden dan de overige boetelingen, die
buiten stonden te wachtentot elkaar. En menigmaal