24 dicht aan ons voorbij ging, stonden wij als aan den grond genageld. Langzaam, zeer langzaam, met Koninklijke waardigheid schrijdt Zij voort, met ernstigen blik Hare wijding te gemoet de verhevengrootsche wijding van Haar Koninklijk leven. Verder schrijdt Zij voet voor voet, minzaam groetend elk onzer. Breed en zwaar golft de purperen Konings mantel met hermelijn van Hare schouders, flikkerend en flonkerend schittert de diadeem van edelsteenen op het ongedekte hoofd, de diamanten halssnoer, het sluitstuk van edelsteenen en parelen op het wit satijnen kleed. Zoo verdwijnt langzamerhand de Koninklijke stoet in de Kerk; het gevolg en de vlag- en opper- ofïicieren achter Haar aan En wij nog in een soort van extasevolgen Haar in gedachten; volgen Haar, terwijl Zij, omstuwd door een schitterenden kring van hoogwaardigheidsbeklee- ders, naast Hare Moeder nederzit op den troon; terwijl Zij opstaat om te zeggen met heldere, luide stemme, de heerlijke woorden, die wij allen kennen, omdat ze zijn diep gegrift in onze ziel; terwijl Zij doet den eed, dien de Grondwet voorschrijft, zoo sluitende, opnieuw, den hechten, inderdaad nimmer verbroken band tusschen Oranje en Nederland. Daar komen de wapenherauten naar buitenzij steken de bazuinen en verkondigen met luider stemme: Koningin Wilhelmina is ingehuldigd! Leve de Koningin!"en een driewerf hoezee dondert lang en krachtig op dezebij doodsche stilteuitgesproken woorden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1899 | | pagina 226