44
raad, dwepende vaderlandsliefde, wreedheid..... liet
beeld van den oorlog heeft op zijn gemoed den indruk
gemaakt, die tot een soort van onverschillig berusten
leidt, en waarin alleen het droevig lot van zijn vader
land en een enkel maal het verraad van zijn ouden
speelmakker nog droeve snaren trillen doet
Minder wordt de afstand, die hem van den vijand
scheidt; de mogelijkheid op ontmoeting met Turksche
cavalerie-patrouilles is niet uitgeslotende voorzichtig
heid en het spannende van den toestand nemen toe.
Drie zijner manschappen onder een beproefd onder-
olïicier zendt hij links een bergpad inhem resten
nog voldoende ruiters tot dekking. Zijne bekendheid
met de landstreek strekt hem tot voordeel; langs
paden, die hij zich uit zijne jeugd herinnert, rijdt
hij verder.
Hier en daar brandt een niet voldoende verborgen
wachtvuur, vage afmetingen van voertuigen zijn op
een helder oogenblik te onderscheidentroepenonder-
deelen zijn nu en dan waar te nemen. Ongestraft
verricht de jonge officier zijne verkenning, vijandelijke
patrouilles blijven ver van zijn standpunt verwijderd.
Na het mogelijke gedaan te hebbenkeert hij zwijgend
op zijn weg terug, zijn trouwe ruiters volgen hem.
Het bewustzijn den moeilijken plicht vervuld te hebben
stemt hem minder droevigvastberaden volgt hij het
geheimzinnig bergpad. Daar dringt de hoefslag
van paarden op den ongelijken rotsbodem tot hem
door. Zou hij opgemerkt zijn? Hij voelt zich sterk
genoeg eene overmachtige patrouille het hoofd te