M
48
slechts een laatste rustplaats verschaffen op den zachten
mosbodem van het woud. Nog een laatste blik op
den weergevonden makker en de mannen verdwijnen
in de duisternis.
Eenzaam is weer de verlaten plaatseerbiedwaardige
woudreuzen buigen hunne takkenbeschermend als
wachters, over den doode heen.
Rust zacht, verdoolde, in de stilte van het bosch,
dat getuige was van de onbezorgdheid uwer jeugd-
Het loover zal boven u fluisteren van berouw en ver
geving de vleugelen van den wind zullen uwe laatste
bede voortdragen over Griekschen bodem
Arm Griekenland, morgen moet de laatste dag van
weerstand zijnde tegenstander zal u verpletteren
door kunde en overmacht. Ontferm u over den afge
dwaalde, die snikkend in uw schoot vergeving zocht.
Vergeef den zondaar, die u liefhad en zijn laatste bede
voor u bestemde. Vaderland, wees barmhartig den
avond voor uw val! Bedenk: hij viel, maar bleef
uw zoon
Vera.