37
Heer Olivier, ook niet vroolijk, sprak:
Ik word van dat water zoo rillig,
Als de storm mijn lleschje Schiedammer niet brak
Was de rest mij onverschillig.
De schurk Ganelon zei in zich zelf
Bracht ik er het leven maar af,
Dan kon het me niets schelen, al ging je alle elf,
Met den Keizer erbij naar je graf.
Aartsbisschop Turpijn zuchtte vreeselijk zwaar,
Wij zijn allen in Gods hand;
Help tochlieve Heilandons uit het gevaar
En voer ons naar 't Heilige Land.
Graaf Bicliard zonder vrees ving aan:
Gij Heigeesten groot in getal,
Zoo vaak heb ik jelui een dienst gedaan
Help mij nu ook uit de val!
Heer Ilames zeide: Goeden raad
Gaf ik ieder, in vroeger uur
Maar op het schip is zoet water inderdaad
Zoo als goede raad heel duur.
De grijze held Riol hierna sprak
Veel jaren voorbij mij reeds snorden,
Maar ik wou wel, dat is nu eenmaal mijn zwak,
Op het droge begraven worden.
