54
bedblanke witte bloemen rozenseringen en leliën
om hem.
En enkele dagen later hebben wij hem naar den
trein gebracht, een droeve stoet, somber zwart in den
mistigen morgen.
En ik ben medegegaan om hem in Den Haag naai
zij ne laatste rustplaats te brengen.
Daar op het kerkhof «Eik en Duinen", waar het
eerste jonge groen over de heesters gespreid lag en
vogels hun helder lied over de graven zongendaar
werd de kist neergelaten en bedolven onder een
bloemenschat.
En woorden werden er gesprokenvan achting en
waardeering en vol diepe smart over zijn vroeg heen
gaan. «Goed en bescheiden was hij"; deze woorden
bleven mij bij, ja goed zeker, nooit ontviel een
liefdeloos hard oordeel over anderen zijn mond en ook
nooit werd er iets ten zijnen nadeele gehoord be
scheiden ook, nooit plaatste hij zich op den voorgrond,
hij sloot zich niet spoedig aanmaar wie zijn vriend
schap bezat, die gevoelde, wanneer hij in die trouwe
bruine oogen keek, dat deze vriendschap voor het
leven was.
Voor het leven! helaas, zoo vroeg reeds werd zijn
levensdraad afgesneden
En zijne ouders bleven alleen achter in hun eenzame
woning in de Scheveningsehe boschjes, zijne ouders,
wier eenig kind hij was, die voor hem en doorhem
leefden en alles met hem verloren.
H. Neujean.
