143
werd verbroken clocli ook slechts een oogenblikom
daarop plaats te maken voor de luidruchtige stemming,
die bij den heenrit heerschte.
In de nabijheid van een kroegje, dat den opper en
den fourier tot onderdak was aangewezentrof muziek
mijn oor. De in den omtrek ingekwartierde trompetters
waren daar te zamen gekomen om militair en burger
wat afwisseling te bezorgen op den laten avond
waarvoor ze in ruilop kosten der aanwezigenvrije
vertering genotenwat behalve uit hun roode ge
laatskleur, genoegzaam bleek uit de ris glaasjes, waar
achter zij gezeten waren.
Onder voorwendsel, dat het paard wat moest uit
rusten dochin werkelijkheidom nog een afzakkertje
te nemen gingen wij de gelagkamer binnenwaar
op onze verschijning, een luid gejuich opging. De
muziek viel met een populair wijsje in waarmede
allen instemden onder het aanstooten van de in
middels gevulde glazen. Hoe ze het daar uithielden
begrijp ik nog niet; warm, rookerig, dat het licht als
in een nevel brandde, snakte ik naar versche lucht en
drong en duwde tot ik den knop van de buitendeur
weer te pakken had; het was bepaald een genot weer
eens diep op te kunnen ademen in een zuivere atmosfeer.
De anderen volgden mijn voorbeeld en met. een hut
peerd" van den boer trok dit weer aan.
Goed elf uur, kondigde een krachtig kloppen op
de deur van ons kwartier, den hoer aan, dat we
behouden terugwaren. Tot onze groote verwondering
waren hij en zijne vrouw nog op en hadden zelfs voor
een steviger) avondkost gezorgd.
8
