34
door den opperbevelhebber tot leden van de Willems
orde werden benoemd, waren veertien minderen,
3 sergeanten, 3 korporaals en 8 manschappen. De
zeemacht verloor het meest vóór 1832, vooral in
October 1830 in dén strijd met de keel der stad,
de landmacht door 't beleg. Wegens dien strijd,
werden, ook als op het slagveld, 25 eereteekens
toegekend ook het Kruis, dat het weeskind
droeg bij 't schrijven van zijn laatsten wil waarvan
5 aan minderen. Daarbij komt, dat op 5 Februari,
bij 't springen van boot 2, van de bemanning slechts
drie ontkwamen. De zeemacht handhaafde haren
ouden roemvooral voor Antwerpen en onder
Koopman, en op den neder-stroom onder Lewe,
die op zijn bovendek gedood werd.
»Op hen die in de verdediging de hoofdrollen
vervulden, wees ik in 1871. Bij het toen gesprokene
heb ik slechts enkele woorden te voegen. Van die chefs
leefde alleen nog Rodi(l), want von Quadt(2),
dien ik ten onrechte vergat te noemen, was niet
meer. Sints heeft ook Rodi ons verlaten. Ilij,
die me hielp toen ik gewond werd, stierf kort na
de plechtigheid van 1871 in den Haag, zijn woon
plaats sinds lang. Oude vriend, aan uwe bekwame
vaste hand had ik veel te danken.
»Seelig, de Boer en van Deventer rusten
op dit kerkhof. Favauge commandeerde de In
fanterie der bezetting met eer, en nu mag ik mijn
ouden chef, van der Wij ck, roemen om zijn moed,
beleid en onvermoeide werkzaamheid. De hulde van
het hart, toen gebracht aan twee van die mannen
wil ik herinneren: »Koopman," zei ik, was een
onversaagd zeeman, gul en gastvrij in hooge mate,"
(1) Chirurgijn-majoor.
(2) Kolonel der Infanteiie.
