70 dat? zeit m'n man?" »Nou," zeg ik, «omdat die man 't zoo mooi doet." En toe had Uvvee 'm moetelioore, hij begon te vloeke mit permissie: «wat zeit-ie, doet die mooi," hij verraait z'n eigen konigin en toe begon ie, me man meen ik, te schreeuwe na die baas op it teneel en ie wou wel zoo na 'm toe gaan om 'm met permissie, op z'n facie te komme. Z'n kameraad en ik, we konne 'in haast niet lioue. Eindelijk kwam de pelisie derbij en nog '11 paar manne en die bonzoerden 'm de trap af en de straat op. Eerst woue ze 'm meeneme na 't beromaar gelukkig kwam ie op straat weer 'n bietje bij z'n positieve en toe hebbe we'm mit 'n zoet lijntje na huis gekrege. Ik kan d'r nog niet bijwaar 't van kwamik denk van de warremte, en die man speelde ook zoo mooi, net of 't echt was. Piet is anders zoo'n kalleme jonge hij laat zich kompleet door me leije. Nou juffrouw, Uwee verekskeseert me wel, maar m'n koffiewater staat op 't vuur en 't zal nou wel zoo wat koke, dan ga ik een bakkie koffie zette, as Uwee der niet tegen hèt. K.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1901 | | pagina 226